Το θέατρο και η δραματουργία εν γένει, εκ φύσεως εμπεριέχει την αμεσότητα του μηνύματος και τη ζωντάνια του λόγου.

Ίσως γι’ αυτό το επέλεξα για να δώσω ζωή και φωνή με αυτόν τον τρόπο σε διάφορα ζητήματα που με απασχολούν από χρόνια, και μαζί μου πιστεύω κι άλλους, άλλες.

Διακρίνεται, αναμφίβολα, πίσω από το κάθε μου τέτοιο πόνημα ένα κάποιο μήνυμα, μια ιδέα κινητήρια για το πώς είναι καλό ή συνετό να κινούμαστε ή να δρούμε στη ζωή μας, με βάση ποια ιδεώδη ή ποια ιδανικά. Και από το καθένα ξεπηδούν αρχές και αξίες που λειτουργούν ως μίτος της Αριάδνης για την αγωνιώδη προσπάθεια όλων μας να βρεθούν λύσεις για μια σειρά θεμάτων που εκκινούν από τον σύγχρονο τρόπο ζωής.

Συχνά, όπως θα δείτε, πήρα το δρόμο της αλληγορίας για να μεταφέρω στους αναγνώστες αυτά που θέλω, ενώ άλλες φορές αφετηρία βρήκα σε γνωστούς μύθους ή παλαιότερες ιστορίες ξανακοιτάζοντας, όμως, τους μεν και τις δε με άλλη ματιά. Αλλού πάλι τα θέματα και τα πρόσωπα είναι πρωτότυπα και κάπου οι ιστορίες που πλέκονται είναι καινούριες.

Σε κάθε περίπτωση, το βαθύτερο και το μόνο κίνητρο δεν είναι άλλο από την αγάπη μου γι’ αυτή τη ζωντανή φόρμα του αναπαραστατικού λόγου, η οποία μπορεί να χωρέσει και να εκφράσει, με μοναδικό τρόπο και γλώσσα ασυμβίβαστη, όλες τις αλήθειες που θα θελήσει να πει κανείς.

Κι αυτό είναι κάτι μαγικό, στην αντίφαση του εν τέλει: ένα ψέμα, το θέατρο, που έρχεται να μας πει την αλήθεια.

Θα ήθελα, καταλήγοντας, να αφιερώσω το σύνολο των έργων που ακολουθούν στην αγαπημένη μου σύζυγο, Μαρία, και στους γονείς μου, Σωτηρία και Ηρακλή, για όσα και οι τρεις ανιδιοτελώς μέχρι σήμερα έχουν προσφέρει στις ιδέες και στη ζωή μου, η δε ζωγραφιά του εξωφύλλου είναι διά χειρός αφιλοκερδής προσφορά του 13χρονου ανιψιού μου, Γιάννη Τσαλατσάνη…

Γεώργιος Η. Ορφανός